ဧဒင္မွာ ဧ၀ တစ္ေယာက္တည္း မို႕
အာဒံအဖို႕ ရင္ခုန္တာ မဆန္းေပမဲ့
လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ မိန္းကေလးေတြေပါတဲ့ကမၻာမွာ
မင္းတစ္ေယာက္သာ ခ်စ္မိတဲ့ ငါက ႐ူးႏွမ္းေနလို႕လား .....
ဦးက်ည္ေပြ႕မွာေတာင္ အတက္ထြက္ခဲ့ေသးတာပဲ
ငါ့ရင္ဘတ္မွာလဲ ျဖတ္ထုတ္ရခက္
အတက္ တစ္ခု ထြက္ခဲ့ၿပီေလ
မင္းေၾကာင့္ေပါ့ မိန္းကေလးရယ္ ...
အားမတန္ မာန္ေလွ်ာ့ ဆိုေပမဲ့
အသြားအျပန္ေတာ့ ႐ွိသင့္ရဲ႕
မနက္ျဖန္ဆိုတာ ဘာမွန္း မသိတဲ့ဘ၀မွာ
အေသအခ်ာ ႐ွိတာက အလြမ္းစုတို႕ ...
အနမ္းျပဳဖို႕အားယူထားတဲ့ ပါးျပင္ကို တမ္းတ
အဲဒီ အခ်မ္းညေတြ အတြက္
အခန္း၀ကိုပဲ ထြက္ေအာ္ရမလား
အနာဂတ္ကိုပဲ တြက္ေမွ်ာ္ရမလား ....
ရင္နဲ႕ မခ်ိေအာင္ခံစားရပါတယ္ဆိုမွ
သူမ မသိတာ ဆိုးလုိက္တာ
ဘာကိုမွ ယိုးမယ္မဖြဲ႕ေတာ့ပါဘူး
အဲဒီမီးခိုးေငြ႕ေတြၾကား ဒီညကုန္သြားပါရေစ ....
ဘာမွ မထားခ်င္ဘူး
ရပင့္နဲ႕ ေ၀းေနတဲ့ဘ၀မို႕
ရရစ္ကို အေဖာ္ညိွ
ဓါးစာခံ အျဖဴေရာင္ နတ္သမီးတို႕ သိတယ္ ....
ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ
ရင္ထဲမွာ ေျဗာင္းဆန္ေနသမို႕
ကဗ်ာတို႕ ေရးမိပါတယ္
နားလည္ၾကည့္ေပးပါ ပရိတ္သတ္ၾကီးရယ္ ....
No comments:
Post a Comment