ရာသီလြန္ပန္းတစ္ပြင့္၏သံေ၀ဂ (၁) ျဖစ္ျပီးရင္ပ်က္ရတယ္ပဲဆိုပါစို႕...  အပ်က္တရားနဲ႕ဖူးပြင့္လာခဲ့တဲ့ ဧည့္သည္  က်ေနာ္ ရွင္သန္တယ္  ထို႕ေၾကာင့္...က်ေနာ္ရွိတယ္..။  က်ေနာ္ရွိတယ္။  ထို႕ေၾကာင့္ ...က်ေနာ္ရွင္သန္တယ္ ။  ရွင္သန္ျခင္းအပိုင္းအစမ်ားကို  ၀ါဒီနွစ္ခုၾကား ခ်ေကၽြးရင္း ေတြးရင္း ေငးရင္း  ဘာတစ္ခုမွ ဟုတ္တိပတ္တိမလုပ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး ။  ေ၀းခဲ့ျပီ ေ၀းသြားခ့ဲျပီ  လူျဖစ္ရျခင္း၏အဓိပၸါယ္ဘယ္ဆီမွာ...  (၂)  ဒါဟာ ေရွာင္လႊဲမရနိုင္ဘူးပဲဆိုပါစို႕...  စိုက္ပ်ိဳးခဲ့သမွ် ရိတ္သိမ္းရေတာ့မည့္အခ်ိန္  ေတာင္စြယ္မွာေနကြယ္လုျပီ ။  မရဏအနမ္း ေထြးေပြ႕လာမွ  ဘ၀ကို တကူးတက ျပန္ဖတ္မိတယ္ ။  ေနွာင္းလူတို႕...ဆြတ္ယူစားသံုးစရာ  ငါ့ဥယ်ာဥ္မွာ သစ္သီး မသီးခဲ့ဘူး...  လက္ညႈိးထိုုးညႊန္းျပစရာ ဘာတစ္ခုမွမက်န္ခဲ့ဘူး...  ငါ့ကိုခြင့္လႊတ္ပါ...ငါ့ကိုခြင့္လႊတ္ၾကပါေလ...  (၃)  အမွားသည္ အမွားေတြထဲကအမွားတစ္ခုပဲဆိုပါစို႕...  ငါသည္ အမွားလကၡဏာမ်ား၏သေကၤတ  ငါသည္ အမွားလကၡဏာမ်ား၏ပံုရိပ္  ငါသည္အမွားလကၡဏာမ်ား၏မီးရွဴးတန္ေဆာင္  တစ္ကိုယ္ရည္လမ္းက်ဥ္းကေလးသာ/အတၱကေလးသာ  လူေမြးလူေရာင္ေျပာင္ခဲ့ရ...  ဘ၀မွာ အမွားကို အမွားနဲ႕ဖာေထးရင္း  မွန္သေယာင္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့မိတာ/ထင္ခဲ့မိတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ  လူဆိုတာ အမွားနဲ႕မကင္းနိုင္ဘူးဆိုေပမယ့္  ဘ၀ကို ဘ၀နဲ႕ခ်ီျပီး မွားခဲ့မိတဲ့ေနာက္ေတာ့  မီးဇာကုန္၍ ွခ်ဳပ္ျငိမ္းရေတာ့မည့္ေနာက္ေတာ့  လူျဖစ္ရျခင္း၏အဓိပၸါယ္ဘယ္ဆီမွာ...  (၄)  ဒါေတြဟာ ျဖစ္တတ္ၾကတယ္ပဲဆိုပါစို႕...  ငါ့ကိုနားလည္ေပးပါ။  ငါ့ကိုခြင့္လႊတ္ၾကပါ။  ဆႏၵေလးတစ္ခု ေတာင္းဆိုခဲ့ပါရေစ...  ငါ့အတြက္ေတာ့ မ်က္ရည္မက်ၾကပါေစနဲ႕...  ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ ငါ့အတြက္မ်က္ရည္မက်ပါနဲ႕  တစ္ပါးသူအတြက္ မ်က္ရည္ဟူသည္  ၀မ္းနည္းျခင္းကို ကိုယ္စားျပဳေသာ  ကိုယ္ခ်င္းစာတရားကို ကိုယ္စားျပဳေသာ  လူေတာ္လူေကာင္းမ်ားဆံုးရႈံးရျခင္းအေပၚ တမ္းတျခင္းကို ကိုယ္စားျပဳေသာ  အထက္တန္းက်သည့္ ေရ ။  ဒါေတြငါနဲ႕မတန္ပါေလ ။  (၅)  အစနဲ႕အဆံုးရဲ႕ပဋိပကၡမွာ  နိဂံုးခ်ဳပ္ျခင္းနဲ႕လြတ္ေျမာက္ျခင္းရဲ႕ သံေ၀ဂမွာ  အစဥ္အလာေတြဘယ္လိုရွိရွိ  မခမ္းနားေသာညသည္  အလကၤာမဲ့ေသာကဗ်ာတစ္ပုဒ္လို  အဖတ္ဆည္စရာစကားလံုး  ေၾကြက်...ေျမခ...ေၾကမြ..သြားခဲ့ရတဲ့ေနာက္  မခံခ်ိမခံသာအျပံဳးေလးပဲလက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပနိုင္ခဲ့ရတယ္...  နစ္ျမဳပ္ခဲ့ရပံုက ရင္နင့္စရာ ။  (၆)  ယွက္ႏြယ္ခဲ့သမွ်  စုတ္...ျပတ္...စို႕...နင့္...  ေျခပစ္လက္ပစ္စာမ်က္နွာမ်ားဆီ  အစြမ္းကုန္ေလာင္ျမိဳက္ျပီးမွ  ဘ၀ရဲ႕ေရတိမ္ေရနက္ကိုသိခဲ့ရတယ္။  လူျဖစ္ရျခင္း၏အဓိပၸါယ္ ဘယ္ဆီမွာ....